Columnist Matthijs van Els is een groot voorstander van digitale opties om aan je trekken te komen, maar vindt de daadwerkelijke connectie tegenwoordig ver te zoeken. Daarom pleit hij voor de terugkeer van telefoonseks. “Maar als je niet bereid bent aan de lijn te blijven nadat je bent klaargekomen, mij niet bellen.”
Telefoonseks is ideaal als je vrijgezel bent en geen zin hebt om de deur uit te gaan (of iemand uit te nodigen) en liever ook geen porno kijkt. De keren dat ik het succesvol heb gedaan zijn echter – en helaas – op een hand te tellen. Mijn liefde voor verbale seks is groot, maar door alle digitale mogelijkheden van nu lijkt die goede oude telefoonseks uit ons leven verdwenen en dat is eeuwig zonde.
Als tiener ontdekte ik voor het eerst telefoonseks toen ik na middernacht de iconische reclame voor 0906-0911 zag op de commerciële tv-zenders. “Lekker bellen met hem, lekker bellen met haar, mmm, lekker bellen met elkaar”, staat in mijn hormonale pubergeheugen gegrift. Bellen durfde ik allerminst – mede uit angst voor de telefoonrekening die mijn ouders zouden krijgen – maar nieuwsgierig was ik zeker. Toen ik eenmaal uit huis ging, had de webcam al zijn intrede gedaan. Ik sprak al masturberend af via Gaychat.nl of skypete met mannen die ik had ontmoet via Gay.nl. Het was ietwat onhandig en tijdrovend, maar ik kon mijn geluk niet op als experimenterende student in de grote stad.
De digitale opties om aan mijn trekken te komen namen in rap tempo toe. Chatroulette werd populair – een webcamsite waarop je kon chatten met een willekeurige vreemde ergens ter wereld – en ook Grindr bleek succesvol. Sexting kreeg een nieuwe betekenis toen ook foto’s, video’s en later spraakberichten zonder moeite gedeeld konden worden via ping (Blackberry), iMessage en WhatsApp. Zeker toen FaceTime en WhatsApp-videobellen gebruikelijk waren geworden, werd het onderhouden van (seksuele) contacten kinderspel. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een groot voorstander van digitale vooruitgang, maar de daadwerkelijke connectie is tegenwoordig ver te zoeken. We kijken naar een scherm en niet meer naar elkaar; we zijn meer bezig met hoe we er zélf uitzien op beeld.
“Het was spannend en geil, totdat hij klaarkwam en daarna gelijk de verbinding verbrak…”
Een recente ervaring spande de teleurstellende kroon. Op Grindr ontmoette ik iemand en we hadden vrij veel contact de periode daarna. We woonden niet bij elkaar om de hoek, dus fysiek afspreken werd een terugkerend discussiepunt (nog iets voor op de ik-haat-Grindr-lijst; we vinden alles ‘te ver’ en doen het liefst zo min mogelijk om seksueel bevredigd te worden, maar dat voor nu even terzijde). We besloten via FaceTime af te spreken. Al masturberend lieten we elkaar onze lichamen zien en deelden we onze fantasieën. Het was spannend en geil, totdat hij klaarkwam en daarna gelijk de verbinding verbrak… Ik snap – en hoop – dat deze ervaring niet representatief is voor álle telefoonseks van vandaag de dag, maar tekenend vond ik het wel. We hangen op, drukken iemand weg, negeren berichten en blokkeren de ander alsof het niks is. Zie hier de ontmenselijking van de digitale connecties.
Bij dezen pleit ik voor meer good old-fashioned telefoonseks waarbij we weer eens de tijd voor elkaar nemen en volledige aandacht voor elkaar hebben (uit Canadees onderzoek blijkt dat we inmiddels een kortere aandachtsspanne hebben dan een goudvis en dat vind ik absurd). De fantasie zal meer geprikkeld worden, we zijn minder bezig met hoe we eruitzien en ik ben ervan overtuigd telefoonseks op die manier ongeremder zal zijn. Maar als je niet bereid bent aan de lijn te blijven nadat je bent klaargekomen, mij niet bellen.
Beeld: Rob Jacobs
