Acteur en zanger Billy Porter wilde in de jaren negentig dolgraag doorbreken als zanger. “Maar de muziekindustrie was vergeven van homofobie. Ik moest mij hetero gedragen en mannelijk. Er gebeurde niets, sterker nog: ze gaven een van mijn liedjes zomaar weg aan Céline Dion!
Vorige week vrijdag verscheen het nieuwe album van Billy Porter, Black Mona Lisa. Als het aan hem had gelegen, was hij veel eerder begonnen met zijn muzikale carrière. Aan het Amerikaandse Vulture Magazine vertelt hij dat hij in de jaren negentig al eens een poging had gedaan om een album uit te brengen met R&B-songs.
De mannelijke Whitney Houston
Maar hoe mooi hij ook kon zingen, de muziekindustrie zag Billy Porter niet zitten. Al snel raakte hij zo gefrustreerd dat hij de pijp aan Maarten gaf: dan maar geen carrière. Porter, 54 jaar inmiddels, groeide op in Pittsburgh, Pennsylvania en won in 1992 de talentenjacht Star Search. Hiervoor kreeg hij 100.000 dollar en zijn interesse voor muziek was gewekt: hij droomde ervan om ‘de mannelijke Whitney Houston’ te worden.
Uiteindelijk bracht hij in 1997 een album met de naam Billy Porter uit, vol met R&B-tracks. Maar al snel raakte hij gedesillusioneerd. “Het was traumatiserend. De muziekindustrie was vergeven van homofobie. Ze maakten geen concrete plannen voor me. Ik moest mij hetero gedragen en mannelijk.”
Traumatiserend
“Wat vooral traumatiserend was, is dat het niet ging om mijn zangstem. Voor het eerst in mijn leven deed mijn stem er niet toe. Het enige waar ze zich druk over maakten, was met wie ik in bed lag, achter gesloten deuren en in mijn eigen tijd. Na zes of zeven jaar in de muziekbusiness herkende ik mezelf niet meer.”
Wat er vervolgens gebeurde, was voor Porter de druppel die de emmer liet overlopen. De platenmaatschappij gaf een van zijn songs, ‘Love Is On The Way’, zomaar weg, nadat hij zijn eigen versie had uitgebracht in 1996. “Ze gaven mijn lied weg voor de soundtrack van The First Wives Club! Ik was er helemaal klaar mee. Ik ben niet van plan om de demo-zanger van Céline Dion te zijn!”
Systeem van onderdrukking
Porter benadrukt dat hij alleen maar liefde heeft voor de Canadese zangeres. “Zij is fabulous. Maar dit gaat niet over Céline Dion. Dit gaat over het systeem van onderdrukking dat onze bijdrage aan de wereld probeert stil te krijgen. Ik dacht: als dit alles is dat de muziekbusiness mij te bieden heeft, ben ik weg. Ik doe niet meer mee!”
Door de jaren heen heeft Porter nog drie albums uitgebracht in eigen beheer. Black Mona Lisa is verschenen bij een grote, mainstream maatschappij. “Mainstream pop op mijn eigen ‘Black faggoty-ass’ voorwaarden, yes!”
Luister hieronder naar beide versies van ‘Love Is On The Way’.
